Niezbędnik podróżnika

Jakie pułapki czyhają na nas podczas wakacyjnego wyjazdu? Co zrobić, gdy samolot ma opóźnienie? Jakie przedmioty można zabrać na jego pokład? Dlaczego warto mieć ze sobą Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego? Jakie pamiątki możemy, a jakich nie możemy przywozić z wakacji? W jaki sposób sprawdzić czy pokój, który wynajęliśmy odpowiada standardowi za który zapłaciliśmy? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi poniżej.

Jakie prawa przysługują pasażerom, w przypadku opóźnienia samolotu? (wg Urzędu Lotnictwa Cywilnego)

1. Przewoźnik ma obowiązek zapewnić pasażerowi posiłki i napoje adekwatne do czasu oczekiwania, umożliwić wykonanie dwóch rozmów telefonicznych oraz przesłania dwóch wiadomości fax-em lub e-mailem. W przypadku, gdy wylot nastąpi następnego dnia, przewoźnik ma obowiązek zapewnić nocleg w hotelu (wraz z dojazdem do hotelu oraz transportem powrotnym na lotnisko). Gdy opóźnienie wynosi powyżej 5 godzin przewoźnik ma obowiązek zwrócić należność za zakupiony bilet.
2. W przypadku, gdy samolot zostanie odwołany – pasażer ma prawo do zwrotu (w terminie 7 dni) pełnego kosztu biletu lub zmiany planu podróży. Jeżeli pasażer nie został na czas (do 7 dni przed wylotem) poinformowany o odwołaniu lotu przysługuje mu odszkodowanie pieniężne (od 250 do 600 EUR – w zależności od długości trasy). Wspomniane odszkodowanie nie przysługuje gdy lot odwołano z przyczyn niezależnych od przewoźnika (np. złe warunki atmosferyczne).
3. W przypadku, gdy linia lotnicza odmówi pasażerowi wejścia na pokład samolotu – przysługuje mu odszkodowanie (od 250 do 600 EUR – w zależności od długości trasy) oraz zwrot (w terminie 7 dni) pełnego kosztu biletu lub zmiana planu podróży. Przewoźnik ma także obowiązek zaopiekować się pasażerem, czyli zapewnić mu posiłki i napoje adekwatne do czasu oczekiwania, umożliwić wykonanie dwóch rozmów telefonicznych oraz przesłania dwóch wiadomości fax-em lub e-mailem. W przypadku, gdy wylot nastąpi następnego dnia – przewoźnik ma obowiązek zapewnić nocleg w hotelu (wraz z dojazdem do hotelu oraz transportem powrotnym na lotnisko).

Jeżeli przewoźnik nie wywiązał się ze swoich obowiązków, należy złożyć do niego reklamację z powołaniem się na rozporządzenie Unii Europejskiej nr 261/2004/WE z dnia 11 lutego 2004 r.
Jeżeli linia lotnicza nie odpowiedziała, bądź jej odpowiedź nie jest dla pasażera zadowalająca może on poskarżyć się do Komisji Ochrony Praw Pasażerów Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Do przesyłanej do Komisji skargi należy dołączyć:

• kopię reklamacji skierowanej do przewoźnika,
• kopię odpowiedzi udzielonej przez przewoźnika na reklamację,
• kopię potwierdzenia rezerwacji na dany lot.

Co możemy zabrać na pokład samolotu? (wg Urzędu Lotnictwa Cywilnego)

Płyny - zgodnie z prawem Unii Europejskiej, do strefy zastrzeżonej portu lotniczego i na pokład samolotu, możemy wnieść płyny, aerozole i żele w opakowaniach o pojemności do 100 ml. Płyny powinny być włożone do przezroczystej plastikowej torby o pojemności do 1 litra.

Jedzenie dla niemowląt - dozwolone jest wnoszenie na pokład samolotów jedzenia dla niemowląt w tym min.: mleka w proszku, mleka płynnego, wody i soków owocowych w ilościach przeznaczonych do spożycia w trakcie podróży.

Leki - leki w płynie możliwe są do transportu w bagażu kabinowym pod warunkiem, że są niezbędne dla pasażera podczas podróży. Operator kontroli bezpieczeństwa może jednak poprosić o potwierdzenie autentyczności lekarstwa. Lekarstwa nie muszą być umieszczane w plastikowej torebce.
Sprzęt elektroniczny - dozwolony do przewozu w bagażu kabinowym.

Bagaż kabinowy - nie można zabierać na pokład samolotu przedmiotów ostrych, takich jak: noże, nożyczki, cążki. W bagażu kabinowym nie wolno również przewozić sprzętu sportowego, biwakowego, pistoletów i broni palnej.

Bezwzględnie zakazane jest (i w bagażu kabinowym i rejestrowanym) przewożenie substancji wybuchowych i łatwopalnych, chemicznych i toksycznych.

Co to jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego? (wg Narodowego Funduszu Zdrowia)

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (w skrócie EKUZ) jest to dokument, który od 1 stycznia 2006 roku potwierdza nasze prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych w wyżej wymienionych krajach. Dzięki karcie korzystamy z opieki zdrowotnej danego państwa na tych samych zasadach co jego obywatele.

Ważna jest na terenie innych krajów członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii. W szczególności są to: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania, Włochy. Warto jednak zwrócić uwagę, że wśród wymienionych państw nie ma Chorwacji, która to należy do najczęściej odwiedzanych przez Polaków krajów europejskich.

Prawo do otrzymania karty mają wszyscy, którzy są ubezpieczeni w NFZ oraz członkowie ich rodzin. Każdy członek rodziny musi mieć własną, odrębną kartę. O wydanie karty mogą ubiegać się osoby, które wyjeżdżają czasowo do innego państwa członkowskiego, np.: w celach turystycznych; w celu odwiedzenia rodziny lub znajomych; w związku z krótką podróżą służbową; czy w celu podjęcia studiów.

Karty nie otrzymają osoby, które przestały należeć do polskiego systemu ubezpieczeniowego, np. w związku z podjęciem pracy w innym państwie członkowskim, a także te, których ubezpieczenie w NFZ wygasło, np. ze względu na brak regularnego opłacania składki zdrowotnej.

Aby otrzymać Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego należy złożyć wniosek w Oddziale Wojewódzkim lub Delegaturze Narodowego Funduszu Zdrowia właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Wniosek można otrzymać w Oddziale lub Delegaturze albo pobrać na stronie internetowej NFZ (www.nfz.gov.pl). Do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający ubezpieczenie zdrowotne w NFZ.

Osoba wyjeżdżająca do pracy otrzymuje kartę tylko na okres do momentu podjęcia pracy. W pozostałych przypadkach np. wyjazdów turystycznych wystawiana jest na okres 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, za który została odprowadzona ostatnia składka na ubezpieczenie zdrowotne. Inne terminy maksymalne obowiązują dla bezrobotnych (30 dni), uczniów i studentów (do końca semestru lub roku szkolnego), emerytów i rencistów (na okres 5 lat).

Najczęściej karta wydawana jest tego samego dnia. Jedynie w przypadku braku potwierdzenia regularnego opłacania składek zdrowotnych, fundusz ma 7 dni na rozpatrzenie wniosku. Jeżeli okaże się, że składka zdrowotna nie jest opłacona, karta nie zostanie wydana. EKUZ może zostać też wysłana pocztą pod wskazany adres lub odebrana przez inną, upoważnioną do tego osobę.

Do czego uprawnia Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego?

Karta uprawnia do korzystania z opieki medycznej w innym państwie członkowskim w takim zakresie, który umożliwi kontynuowanie zaplanowanego pobytu w tym państwie w bezpiecznych warunkach z medycznego punktu widzenia. Kobiety w ciąży mają zapewniony dostęp do wszystkich świadczeń niezbędnych związanych z porodem i okresem połogu. Karta natomiast nie daje żadnych uprawnień, jeżeli celem podróży jest odbycie planowego leczenia.

Jakie pamiątki możemy przywozić z wakacji? (źródło: www.animalpedia.pl )

Niemal wszystkie, dopóki jakakolwiek część naszej pamiątki nie została wykonana z gatunków roślin lub zwierząt zagrożonych wyginięciem. Wbrew pozorom nie jest ważne, czy rzeczy wykonane są z  martwych już zwierząt, czy też przewozimy żywe. Zagrożony gatunek wywożony lub wwożony nielegalnie do kraju to kara grzywny albo nawet więzienia, w niektórych przypadkach do 5 lat. Wszystkie gatunki zagrożone są wyszczególnione w konwencji CITES.

Afryka
Z krajów czarnego lądu nie powinniśmy przywozić do UE skór dzikich kotów, antylop, zebr, większości gatunków kaktusów, żywych ptaków i gadów, niektórych wypchanych zwierząt, wyrobów z kości słoniowej i rogów nosorożców, skór krokodyli i niektórych gatunków węży, muszli przydaczni czy wyrobów ze skorup żółwia.

Azja
Należy wystrzegać się kupna tradycyjnych leków, sproszkowanych kości tygrysa czy żółci niedźwiedzi, również skóry drapieżników, wyroby z kości słoniowej i kła nosorożca są zabronione. Podobnie jak z Afryki, z krajów Azji Południowej i Wschodniej nie możemy wywieźć produktów wykonanych z koralowców i muszli przydaczni. Pod ochroną są motyle i storczyki (Tajlandia). Niektóre rzeczy, jak np. kawior, można wywozić, ale tylko w określonych ilościach.

Ameryka Południowa
Tutaj listę możemy rozpocząć od pamiątek wykonanych z piór papug albo tych zawierających koralowce (uwaga więc na biżuterię). Poza tym niektórych gatunków kaktusów i storczyków. Pod ochroną są krokodyle, kajmany, pająki ptaszniki. Można natomiast zaopatrzyć się w muszle przydatni, ale tylko na własny użytek i tak, jak pozwalają nam na to przepisy, oraz w pałeczki deszczowe (3 sztuki na osobę).

Ameryka Północna
Przede wszystkim nie należy kupować dzikich ptaków, obojętnie żywych czy wypchanych. Posiadanie nawet piór niektórych gatunków jest już karane. Pod ochroną są poza tym niedźwiedzie, krokodyle, ssaki morskie, gady. Wszelkiego rodzaju pamiątek wykonanych ze skór czy kłów tych zwierząt lepiej zatem nie kupować.

Australia
Podobnie jak na całym świecie, i tu pod ochroną są muszle przydaczni, zaraz za nimi plasują się muszle niektórych ślimaków. Nie należy kupować wyrobów z koralowców ani żadnych żywych zwierząt morskich. Wiadomo, że Australia to kraj i kontynent kojarzony z kangurami. Jeśli chodzi o pamiątki z nimi związane, to można pozwolić sobie na drobiazgi i w rozsądnych ilościach, by nie być posądzonym o eksport towaru na sprzedaż.

W każdym właściwie przypadku, gdy mamy jakiekolwiek podejrzenia co do legalności pamiątki, która wpadła nam w oko, lepiej najpierw zasięgnąć tzw. języka, czy to w hotelu, w którym się zatrzymujemy, czy też u odpowiednich służb, tak aby nie być później zaskoczonym przy przekraczaniu granicy jakimiś dodatkowymi opłatami albo wręcz sankcjami karnymi czy więzieniem. Bywa, że pewne wyroby można oczywiście wywieźć czy wwieźć, ale za okazaniem odpowiednich dokumentów potwierdzających legalność pozyskanego przedmiotu.

Czy cena wykupionej wycieczki może ulec zmianie? (źródło: www.gazetaprawna.pl )

Koszt imprezy po podpisaniu umowy nie może się zmienić, chyba że kontrakt to wyraźnie przewiduje w trzech sytuacjach: wzrostu kursów walut, kosztów transportu oraz podatków, opłat urzędowych, lotniskowych czy przeładunkowych w portach morskich. Biuro podróży powinno udokumentować wpływ na zmianę ceny, a my możemy się nie zgodzić na propozycję, wypowiedzieć umowę i odzyskać wszystkie wpłacone pieniądze. Należy pamiętać, że cena wycieczki nie może się zmienić na 20 dni przed wyjazdem. Warto również upewnić się, czy koszt imprezy zawiera wszystkie opłaty (np. ubezpieczenie NNW, przejazd z lotniska do hotelu, opiekę pilota, bilety wstępu do muzeów).

Jak sprawdzić za jaki standard pokoju płacimy? (źródło: www.inwestycje.pl )

Polskie przepisy szczegółowo określają wymagania jakie muszą spełniać obiekty noclegowe. Decydując się na pobyt w hotelu czy pensjonacie płacimy wielokrotnie więcej i mamy prawo oczekiwać, że usługi będą świadczone na określonym przez prawo poziomie.

UOKiK przypomina, że w każdym polskim hotelu i pensjonacie na widocznym miejscu powinny być umieszczone: nazwa i adres przedsiębiorcy świadczącego usługi, tablica określająca rodzaj i kategorię obiektu, informacje o zakresie świadczonych usług wraz z podstawowymi cenami, informacje o przystosowaniu obiektu do obsługi osób niepełnosprawnych. Przed wyjazdem warto zwrócić się do organizatora imprezy lub bezpośrednio do przedsiębiorcy świadczącego usługi z prośbą o przedstawienie dokumentu potwierdzającego zaszeregowanie do określonego rodzaju i kategorii.

Pamiętaj – decydując się na urlop zagraniczny dopytaj o rzeczywisty standard hotelu oferowanego przez organizatora. Nie ma identycznej kategoryzacji obiektów hotelarskich w każdym kraju. Dlatego standard hotelu *** we Francji może się różnić od hotelu *** w Egipcie. Jeżeli okaże się, że placówka nie spełnia określonych wymagań, konsumenci mogą dochodzić swoich roszczeń. Wycieczkę zorganizowaną przez biuro podróży reklamujemy u organizatora. Natomiast, gdy samodzielnie zawarliśmy umowę, reklamujemy ją u właściciela obiektu.

Więcej informacji możesz uzyskać na stronach:

O podróży lotniczej na www.ulc.gov.pl
O bezpieczeństwie dzieci podczas wakacji na www.brpd.gov.pl
Ile pieniędzy możesz zabrać za granicę? – www.mofnet.gov.pl
Jakich pamiątek nie możesz przywieźć z wakacji? - wejdź na www.mos.gov.pl
Wszystko o Europejskiej Karcie Ubezpieczenia Zdrowotnego na www.nfz.gov.pl
Ubezpieczenia wakacyjnych wyjazdów na www.rzu.gov.pl
O nowych cenach roamingu na www.uke.gov.pl
Chcesz wiedzieć więcej o timeshare? - wejdź na www.konsument.gov.pl
O jakości w punktach gastronomicznych, motelach, pensjonatach? Wejdź na strony Wojewódzkich Inspektoratów Inspekcji Handlowych w:
Białymstoku: www.bialystok.wiih.gov.pl/
Bydgoszczy: www.wiih.com.pl
Gdańsku: www.wiihgdansk.mojbip.pl
Katowicach: www.ih.katowice.pl/
Łodzi: www.wiih.lodz.pl/
Olsztynie: www.ih.olsztyn.pl
Poznaniu: www.poznan.wiih.gov.pl
Szczecinie: www.wiih.pomorzezachodnie.pl